6 Aralık 2009 Pazar
Defne'ye özlem
Geçen hafta bayramdı. Bayramda annen, baban ve sen evinizde kaldınız. Babam, ben ve annemse arife günü akşamı Adapazarında teyzemde, birinci gün akşamı Tokat'ta halamda, ikinci gün akşamı Ordu'da dayımda, üçüncü gün akşamı Samsun'da yengemde, dörüncü gün akşamı nihayet evde kalacak şekilde bir programla yola çıktık. Annemler her sabah sana bakmak üzere saat 6:30 da sabah yola çıkıp( 6:30 da yola çıktıklarına göre kaçta uyandıklarını sen düşün), akşamları da saat 19:30 20:00 civarında annen eve gelince yola çıkıp eve vardıklarını (saat kaçta eve varacaklarını da sen düşün) göz önğnde bulundurunca ve sana bakmanın 60 yaşlarına geldiklerini düşününce onlar için ne kadar yorucu olacağını tahmin edebilirsin. Bu şekilde yorulmuş olan anneannenler uzun zamandır da gürememiş oldukları akrabalarını ziyaret etmek için böyle bir yolculuk yapmaya karar verdiler. E tabi istikamet Anadolu olunca kaldığımız evlerde büyükşehirin imkanlarını bulmak da mümkün olmayınca, zaten bedeni yorgun olan annem(anneannen) bayram dönüşü rahatsızlandı. Pazartesi günü tatil bitti, salı çarşamba sana baktılar ve çarşamba gecesi rahatsızlanınca babamla gece doktora gittiler. Şu anda sana annen bakıyor işten izin alarak. Ama bu durum daha ne kadar sürecek belli değil (Annem böyledir benim bir hastalandı mı bir ay sürer hastalığı). Bu durum her sene gerçekleşen ruitn bir durum halini almaya başladı artık. Neticede şu anda bu durumun ne kadar gideceği, giderse ne yapılacağı, sana kimin bakacağı meçhul. Sana bakıcı tutarlarsa psikolojinin bozulmasından yada bu olayın psikolojinde gizli kalmış hasarlara yol açmasımdan korkuyoruz, çok da sağlıklı bir ruh halinde ilerlerken. Az önce annemi ziyarete geldiniz. Yüzünde gülümseme hemen hemen hiç eksik olmuyor. Mutlu görünüyorsun maşallah. Ömür boyu yüzün gülsün inşallah. Yalnız en son seni bayramdan 1 hafta önce görmüştüm sanrım uyanık olarak(arife günü seni görmek ve memlekettekilere fotoğraf albümünü göstermek için almak üzere uğradığımda uyuyordun). Araya 4,5 günlük bayram tatili ve sonrasında iş girince de seni yaklaşık 2 hafta görmemiş oldum. Seni her görüşümde aramızda beni tanıman için özel bir iletişim şekli gibi kullandığım farklı ses tonundaki "tatlııııııım" ile sana seslendim, gülümsedin ama sanki 2 hafta önceki gibi değil. Sanırım görüşme zamanımızı fazla uzatmamamız gerekiyor iletişimizimi bozmamak, sevgimizi soğutmamak adına. Bu arada bayramda her gittiğimiz ilde sohbetin en koyu konusu sen oluyordun tahmin edeceğin gibi. Özellikle bende en son gün yaptığın hareketlerle öyle mithiş bir hayranlık uyandırmışsın ki "tatil bitsede çabucak görsem çok özledim" diye düşünmemem neden oldun. Napmıştın en son bayram öncesi gördüğümde anlatıyorum şimdi: Bizde olduğunuz son akşam yemek yemişiz, tv seyrediyoruz, seninle konuşuyoruz. Annen ve ben hemen konsolun karşısındaki kanepede, baban ve anneannen TV karşısında cam önündeki koltuklarda oturuyor. Deden hemen konsolun önündeki sandalyede masa kenarında sana bakarak oturuyor. Sen konsolun ve dolayısıyla dedenin önüne emekliyorsun(Son zamanlarda inanılmaz hızlı emekliyıorsun, onu bırak hızlıca kalkıyorsun. Ne yapmayı başarırsan sürekli yeni yapmaya başladığın şeyi yapmaya uğraşıyorsun. Biz senin peşinden koşmaktan yoruluyoruz, sen bunları uygulamaktan yorulmuyorsun nası bir eneji ise?) ve konsolun önğnde durup oturuyorsun. Sonra konsolun üstüne doğru elini kaldırıp, gülümseyip bir dedene, bir konsola bakıyorsun gel gel gibi bir hareket (avuç yere bakacak şekilde, parmak araları açık ellerini ağır çekimde yapılmış gibi açma kapama) yapıyorsun. İsteğini o kadar tatlı bir hareketle yapıyorsun ki adeta hayran kalıyoruz. Bir istek bu kadar tatlı mı bir şekilde dile getirilir? Sonuçta bayramı bu hareketine ve tamamıyla sana karşı özlemle geçiriyoruz.
22 Kasım 2009 Pazar
17.11.09 tarihli anne notlarından
Yine ablamın kaleminden Defne'nin gelişimleri:
Defne yatağının kenarlığına tutunarak kendi kendine ayağa kalkabildi.
Ayrıca bu hafta içinde koltuğa tutunarak yan yan yürüyebiliyor.
Elini uzatıp çak dediğinde vuruyor.
Öp anneyi dediğinde yüzünü yalıyor, ama bunun uzun süredir yapıyor.
Özden oyuncağı plastik ördeği eline alıp vurarak bip bip diye öttürüyor ve bunu başardığı için gülüyor.
Biz yemek yerken onun da eline bisküvi ya da ekmek parçası tutuşturduğumuzda çok mutlu oluyor. Kendi kendine kemirip sonra da gülüyor.
En az 3 haftadır, göbeğime oturtup dıgıdık dıgıdık diye hoplatıp sonra da durduğumda kendi kendine dıgıdık dıgıdık hareketi yapıyor, hadi yapsana der gibilerinden.
Emziğini sapından ağzımda tuttuğumda alıyor sonra ağzıma geri sokup tutturabilirse keyiften mest bir şekilde gülüyor.
Serdar’ın elinden birşeyler yemekten çok hoşlanıyor.
Defne yatağının kenarlığına tutunarak kendi kendine ayağa kalkabildi.
Ayrıca bu hafta içinde koltuğa tutunarak yan yan yürüyebiliyor.
Elini uzatıp çak dediğinde vuruyor.
Öp anneyi dediğinde yüzünü yalıyor, ama bunun uzun süredir yapıyor.
Özden oyuncağı plastik ördeği eline alıp vurarak bip bip diye öttürüyor ve bunu başardığı için gülüyor.
Biz yemek yerken onun da eline bisküvi ya da ekmek parçası tutuşturduğumuzda çok mutlu oluyor. Kendi kendine kemirip sonra da gülüyor.
En az 3 haftadır, göbeğime oturtup dıgıdık dıgıdık diye hoplatıp sonra da durduğumda kendi kendine dıgıdık dıgıdık hareketi yapıyor, hadi yapsana der gibilerinden.
Emziğini sapından ağzımda tuttuğumda alıyor sonra ağzıma geri sokup tutturabilirse keyiften mest bir şekilde gülüyor.
Serdar’ın elinden birşeyler yemekten çok hoşlanıyor.
Defne banyo sefasında
21 Kasım 2009 Cumartesi
10.11.09 tarihli anne güncesi
Ben Defne'nin sitesine bir şeyler yazamaz oldupğumdan beri ablam ve Serdar Abi'den mail gönderimi yoluya bir yandan destek bir yandan baskı ;) görmeye başladım Defne'nin sitesine ilgi göstermem konusunda. İşte annesinden gelen bir maili annesinin kaleminden Defne'nin gelişimini bulacaksınız aşağıda, yine annesinin objektifinden fotoğraflar eşliğinde:
Bugün itibarıyla Defne artık resmen emekliyor. Daha öncesinde komando sürünmesi yapıyordu.
El çırpmaya başladı.
Biz şarkı söylerken o da el çırpıyor ya da da da da da diye eşlik ediyor.
Hapşu dediğimizde gülerek ve benzer bir ses çıkarmaya çalışarak da da da diyor. Sanırım taklit yapıyor ya da belki çok yaşa diyor. :)
Son 1-2 haftadır akşamları uyutmak çok zor olmaya başladı. Zaten kendi kendine uyumuyor, mutlaka yanında yatarak eşlik etmek gerekiyordu. Artık birlikte yatınca da mutlaka kalkıp poposunun üstüne oturuyor ve etrafa bakıyor. Uykudan ölse bile yatmıyor. En az 1 saat harcamak gerekiyor. Akşamları dizileri izleyemez oldum :(
Son 1 haftadır yemek yedirmek de çok güçleşti. Kaşığı eliyle itiyor. Önlüğünü bağlar bağlamaz eliyle itiyor. Ama bizim yediklerimizden parmakla tek tek verdiklerimizi hiç sorunsuz alıyor.
Hala dişleri çıkmadı.
Kendi kendine ayağa kalkamıyor. Ama sen kaldırdığında tutunarak ayakta kalabiliyor. Tabi arkasında her an düşecekmiş gibi durmak gerekiyor.
Tam bir kablo ve terlik delisi. Ancak bunları görünce hehe diye gülerek emeklemeye başlıyor. Başka hiçbirşey onu böyle hareketlendirmiyor. Ama terlikleri de biraz uzağa koyunca minnet edip de harelet etmiyor. Ya da yolun yarısında vazgeçiyor.
Bugün itibarıyla Defne artık resmen emekliyor. Daha öncesinde komando sürünmesi yapıyordu.
El çırpmaya başladı.
Biz şarkı söylerken o da el çırpıyor ya da da da da da diye eşlik ediyor.
Hapşu dediğimizde gülerek ve benzer bir ses çıkarmaya çalışarak da da da diyor. Sanırım taklit yapıyor ya da belki çok yaşa diyor. :)
Son 1-2 haftadır akşamları uyutmak çok zor olmaya başladı. Zaten kendi kendine uyumuyor, mutlaka yanında yatarak eşlik etmek gerekiyordu. Artık birlikte yatınca da mutlaka kalkıp poposunun üstüne oturuyor ve etrafa bakıyor. Uykudan ölse bile yatmıyor. En az 1 saat harcamak gerekiyor. Akşamları dizileri izleyemez oldum :(
Son 1 haftadır yemek yedirmek de çok güçleşti. Kaşığı eliyle itiyor. Önlüğünü bağlar bağlamaz eliyle itiyor. Ama bizim yediklerimizden parmakla tek tek verdiklerimizi hiç sorunsuz alıyor.
Hala dişleri çıkmadı.
Kendi kendine ayağa kalkamıyor. Ama sen kaldırdığında tutunarak ayakta kalabiliyor. Tabi arkasında her an düşecekmiş gibi durmak gerekiyor.
Tam bir kablo ve terlik delisi. Ancak bunları görünce hehe diye gülerek emeklemeye başlıyor. Başka hiçbirşey onu böyle hareketlendirmiyor. Ama terlikleri de biraz uzağa koyunca minnet edip de harelet etmiyor. Ya da yolun yarısında vazgeçiyor.
Bir Bayram sabahı(2009)
Bir bayram sabahı iki hoş bayanın aynı kareden pozları...
Dört gün sonra ikinci bayram geliyor ama ben ancak aylar sonra birinci bayramın resimlerini koyabiliyorum yoğun şekilde çalışmaya başladığımdan beri.
Bu arada her zamanki gibi Defne'nin mimik değişim hızına dikkatinizi çekmek istiyorum.
NOT:Serdar Durukan'ın objektifinden yakalanan fotoğraflaryine Serdar Durukan'ın özel ulak gelen mailinden özel talebi ile sitemize eklenmiştir.
Dört gün sonra ikinci bayram geliyor ama ben ancak aylar sonra birinci bayramın resimlerini koyabiliyorum yoğun şekilde çalışmaya başladığımdan beri.
Bu arada her zamanki gibi Defne'nin mimik değişim hızına dikkatinizi çekmek istiyorum.
NOT:Serdar Durukan'ın objektifinden yakalanan fotoğraflaryine Serdar Durukan'ın özel ulak gelen mailinden özel talebi ile sitemize eklenmiştir.
Ablamın küçüklüğü
Yataktan derlemeler
Mavi
Saça ilgi
Şu anda çok yoğun değil, ama 1-2 ay öncesinde üstüne doğru sallanan saça müthiş bir ilgisi vardı Defne'nin. Hele bir de saçlarınız bağlı pozisyonda ğstüne eğilip, saçınızı birden açtınız mı etfarında uçuşan saçlara verdiği tepki seslerini duymanız gerekir. Bir önceki Oyun başlığında gördüğünüz karenin devamı niteliğindeki fotoğrafların ardından bu fotoğrafta oyuna ilgisinin nasıl nasıl dağılıp da saça yoğunlaştığını görebilirsiniz.
Oyun
Pasaklının mimik performansı
Dikkatinizi iki şeye çekmek istiyorum. Birincisi Defne'nin üstüne bakıldığında bu fotoğrafın yemek yerken Defne ile neler yaşandığına dair küçük bir gösterge olması. İkincisi iki karenin hemen hemen aynı zamanlarda çekilmiş olmasına rağmen mimiklerin çok uzak zamanlardan alıntıymış gibi olup, mimik değişim hızının müthiş bir performans gösteriyor olması.
Gelişim kanıtları fotolardan derleme
16 Ekim 2009 Cuma
Eskileri hatırlayalım:
Değişim
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)